พวกนิยายกำลังภายในมักจะแบ่งเป็นสองประเภท คือพวกเน้นกระบวนท่า กับพวกเน้นพลัง อย่าง กิมย้ง จะชอบเขียนแนวกระบวนท่า มีการบรรยายลักษณะท่าทางของแต่ละท่า พร้อมตั้งชื่อสวยหรู ใส่ชื่อสัตว์เข้าไปด้วย ส่วน โกวเล้ง จะเน้นพลัง นานๆ จะมีกระบวนท่าบ้าง ส่วนใหญ่จะเร็วมาก วูบเดียว มองไม่ทัน บรรยายก็ไม่ทัน ปล่อยให้คิดเอาเอง แต่นิยายกำลังภายในสมัยใหม่ได้เปลี่ยนแนวไปมาก คาดว่าเริ่มจากที่มีการวาดเป็นการ์ตูน ถ้าอยากให้วาดแล้วอ่านรู้เรื่องก็ต้องเปลี่ยนกระบวนท่าเป็นรูปร่าง ลำแสง อ่านแล้วคล้ายๆดราก้อนบอล นานทีก็ทำลูกบอลเก็งกิซักที ส่วนใหญ่ใช้แค่พลังคลื่นเต่า ผลของการเปลี่ยนแปลงดูได้จาก หวงอี้ พักหลังเขียนนิยายเหมือนกะจะเขียนบทละคร ละเอียดยิบ แต่ตอนสู้จะเน้นพลังสภาวะ เรื่องกระบวนท่านี่ไม่แน่นอนตายตัว ทุกคนเกือบอยู่ในขั้นไร้กระบวนท่า แต่จะมีท่าไม้ตายติดตัวกันคนละนิดละหน่อย แพ้ชนะตัดสินกันที่ ขวัญ และพลัง โดยเฉพาะตอน เอี้ยนเฟย สู้กับ ซุนเอิน ซึ่งเคลิดวิชาประตูทิพย์ก็คือการยิงพลังออกมาเป็นวงให้ค่อยๆ เคลื่อนไปข้างหน้าช้าๆ นั่นเอง
ง่วงจัด พอแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้ต่อภาค 2
No comments:
Post a Comment