เล่มล่าสุด (23) มีการเปิดเผยออกมาแล้ว 7 คน ดังนี้ (สปอยล์โคตร) เรียงตามลำดับศิษย์พี่-น้อง
- พิสดารหนึ่ง:อ้วนปึง ในเรื่อง อ้วนปึงเป็นลูกของอ้วนเสี้ยว (ซึ่งอ้วนปึงเองก็มารู้ทีหลัง) เป็นแปดพิสดารคนแรกที่เปิดตัว แน่นอนว่าต้องอยู่ในทัพของอ้วนเสี้ยวอยู่แล้ว มีบทบาทในช่วงล้อมปราบตั๋งโต๊ะในช่วงต้นเรื่อง ก่อนที่ตั๋งโต๊ะจะเผาเมืองหนี อ้วนปึงดูจะเป็นแปดพิสดารที่อ่อนที่สุดเพราะกลยุทธ์ที่ใช้นั้นโดนลิโป้ดักทางได้ตั้งแต่แรก (ลิโป้เรื่องนี้ฉลาดสุดๆ megaclever) หลังจากนั้นอ้วนปึงก็หมดบทบาท เล่มหลังๆ มีเอ่ยถึงนิดหน่อยแต่ก็ยังไม่ได้ออกโรงรอบใหม่แบบเต็มๆ เสียที
อ้วนปึงเป็นตัวละครที่ไม่มีในฉบับนิยาย เห็นคนอ่านหลายคนเดากันว่า หมอนี่จะพัฒนากลายมาเป็นซีซีในภายหลัง - พิสดารสอง:ซุนฮก ซุนฮกเป็นกุนซือคนแรกที่มองเห็นประกายของโจโฉและเข้าร่วมด้วย ในบรรดากุนซือจำนวนมากในทัพโจโฉนั้น ซุนฮกเป็นฝ่าย "สว่าง" คือไม่ยอมใช้แทคติคส์ชั่วร้าย เขาช่วยสร้างรากฐานทางทหารให้กับโจโฉในช่วงแรก ก่อนจะผันตัวไปจัดการปัญหาทางบริหาร เพิ่งจะกลับมาช่วยโจโฉอีกครั้งหลังจากการป่วยของกุยแก
- พิสดารสาม:กาเซี่ยง เคยมีการโหวตในพันทิพ และกลยุทธของกาเซี่ยง (กงจื้อถวายเศียร) ได้รับการโหวตให้เป็นกลยุทธ์ที่น่าประทับใจที่สุด กาเซี่ยงไปเข้ากับทัพของลูกชายตั๋งโต๊ะ มีบทบาทอย่างมากในการปราบลิโป้ทำให้ต้องหนีหัวซุกหัวซุนออกจากเมืองหลวง จากนั้นกาเซี่ยงเป็นคนชวนกุยแกให้ไปเข้ากับทัพโจโฉ และหมดบทไปชั่วคราว ถ้านับฝีมือเท่าที่ออกมา มีสิทธิ์เป็น No.1 เลย
- พิสดารสี่:กุยแก กุยแกเป็นผู้ใช้ "พิชัยยุทธ์ทมิฬ" ถ้าวัดกันที่ฝีมือก็อาจจะเป็น No.1 ได้เช่นกัน กุยแกออกศึกครั้งเดียวแต่แพ้เพราะโดนสุมาอี้กับขงเบ้งแท็กทีมกันรุม พอแพ้แล้วก็กระอักเลือดบาดเจ็บ (ร่างกายอ่อนแออยู่แล้ว) ส่งผลให้ทัพโจโฉเกิดช่องว่างด้านพลังสมองจนซุนฮกต้องกลับมาช่วย ล่าสุดกุยแกเริ่มจะหายป่วยและออกมาเดินโชว์ตัวให้เห็นบ้างแล้ว
- พิสดารห้า:จิวยี่ ผมผิดหวังกับจิวยี่เวอร์ชันนี้นิดหน่อย เพราะตามต้นฉบับจิวยี่คือคนที่หล่อที่สุดในเรื่อง แต่ในเรื่องนี้โดนศิษย์พี่ศิษยืน้องกลบรัศมีเกลี้ยง (จะไปโทษจิวยี่ก็ไม่ถูกแฮะ) จิวยี่เป็นแปดพิสดารคนเดียวที่อยู่กับทัพซุนเซ็ก (ถ้าไม่นับพิสดารแปดที่ยังไม่เปิดตัว) เพิ่งโชว์ความสามารถเล็กๆ ในการช่วยซุนเซ็กกู้บารมีคืนมาจากอ้วนสุด ที่ต้องบอกว่าเล็กๆ ก็เพราะซุนเซ็กเก่งมากทั้งบุ๋นและบู๊ ดูจะกู้เกียรติวงศ์ตระกูลได้ด้วยตัวคนเดียว ไม่ต้องพึ่งจิวยี่ก็ยังได้ ตอนนี้ผมรอดูว่านางเสียวเกี้ยวจะหน้าตาออกมาสวยขนาดไหน
- พิสดารหก:บังทอง บังทองเป็นกุนซือคนแรกที่มีบทบาทในเรื่อง เพราะแก้ปริศนา "รวมพลใต้เมือง" ของทัพตั๋งโต๊ะได้ถูกใจอาจารย์ จนได้รับฉายา "หงส์อ่อน" หรือ "หงส์ร่อน" ไป (ปริศนาอันนี้ สุมาอี้กับขงเบ้งแก้ได้อีกแบบ) หลังจากนั้นบังทองก็หายไปนาน จนเพิ่งกลับมาโชวตัว (เห็นแต่หลัง) ในเล่มล่าสุด ซึ่งกำลังแสดงท่าทีว่าจะไปเข้ากับทัพเล่าปี่ซะแล้ว
- พิสดารเจ็ด:ขงเบ้ง พูดถึงสามก๊กจะไม่พูดถึงขงเบ้งก็คงจะไม่ได้ ในหงสาได้วางเรื่องมาให้ขงเบ้งได้เป็นพันธมิตรจำเป็นกับสุมาอี้หลายครั้ง (เพื่อเสริมบทให้มาสู้กันตอนหลังได้มันขึ้น) ขงเบ้งเป็น candidate เจ้าของฉายา "มังกรหลับ" อีกอันที่ยังว่างอยู่ เล่มล่าสุดขงเบ้ง pre-version ของเราเริ่มจะท้อแท้กับความโหดร้ายของสงคราม และหวังจะ "หลับ" ไปตลอดกาล (จนกว่าเล่าปี่จะไปคำนับที่ี่เขาโงลังกั๋ง ซึ่งยังไม่ถึง)
- พิสดารแปด:ยังไม่เปิดตัว เก็งกันว่าน่าจะเป็นลกซุน ถึงมีคนค้านว่าเป็นไปไม่ได้ในเรื่องอายุเพราะลกซุนเกิดหลังพวกนี้ไกล แต่เรื่องนี้ก็ได้มีการปรับอายุสุมาอี้ให้เกิดเร็วขึ้นมาแล้ว
จิวยี่ดูเทียบกับพิสดารคนอื่นไม่ได้จริง ๆ ดูธรรมดาเหมือนซุนฮก แต่ในความธรรมดา จิวยี่ดูมีดีหลายอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นการยอมรับฝีมือตัวเองว่าเก่งไม่เก่งด้านไหน มีความสามารถดึงตัวเตียวเจียว ซึ่งในเรื่อง เป็นหนึ่งในบรรดาอาจารย์ของสำนักของสุมาเต็กโชด้วย บทบาทแม้ว่าจะน้อย เพราะบทของซุนเซ็กและขุนพลตระกูลซุนแต่ละคนก็เด่นมาก ตอนนี้ยังไม่ใช่บทเด่นของจิวยี่อยู่แล้ว แต่แค่การล่อเล่าต๋งออกจากทาง เปิดทางสู่เจียงตงให้ซุนเซ็ก ก็นับได้ว่าไม่เบา
ReplyDeleteจุดเด่นของจิวยี่ในหงสาอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งคงไม่มีใครสังเกตมากเท่าไหร่ คือตอนที่ซุนเซ็กจับไทสูจู้ได้ แล้วสั่งให้ปล่อยไป ไทสูจู้นั้นพุ่งเข้าหาเตรียมทำร้ายซุนเซ็ก มีเพียงจิวยี่ที่ปราดเข้ามาขวางไว้ ทั้งที่ไทสูจู้เป็นแม่ทัพที่เลื่องชื่อ และนับฝีมือแล้วไม่ว่าแบบนิยายหรือประวัติศาสตร์ ก็น่าจะติดหนึ่งในสิบ โดยซุนเซ็กเองก็รู้ฝีมือไทสูจู้เป็นอย่างดี เพราะเคยสู้เสมอกันมาแล้ว แต่ในตอนนั้นซุนเซ็กกลับยืนนิ่ง ไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อย แสดงว่าเขาต้องมั่นใจในฝีมือน้องร่วมสาบานพอตัวทีเดียว หรืออีกทางหนึ่งก็ต้องมั่นใจว่าไทสูจู้ไม่มีทางทำร้ายเขา แต่อย่างนั้น จิวยี่ที่เป็นกุนซือที่เฉลียวฉลาดรอบคอบกลับพุ่งเข้าขวางแบบขู่ไว้ได้ทัน ก็แสดงให้เห็นฝีมือทางเพลงยุทธ์ที่จัดอยู่ในระดับต้น ๆ แน่
ซึ่งจุดนี้ อีกเจ็ดพิสดารไม่น่าจะมี
555 จะบอกว่าลืมที่กาเซี่ยงหลบลูกธนูแล้วเหรอครับ
ReplyDeleteหลบเก่งน่ะ โดนแค่ไหล่เอง
ส่วนความเก่งของจิวยี่นี้ ผมว่าต้องอ่านดีๆน่ะครับ แผนยึดอวนเสียนี้ เนียนมากแถมผลลัพท์นี้นอกจากยึดเมืองแล้วยังทำให้กองกำลังทางใต้ต้องมายันกันเอง ไม่มีเวลามาขัดขวางตระกูลซุนบุกกังตั๋ง เหมือนมองถึงภาพรวมด้วยไม่ใช่แค่ชนะศึกยึดเมืองได้
อันนี้ความเข้าใจผมน่ะ
ต้องบอกว่าความเก่งของจิวยี่ที่แสดงออกมานั่น งดงามแต่ไม่ตระการตา ไม่เหมือนของกาเซี่ยงหรือ กุยแก
แต่ของบังทองนี้ก็ใช่ย่อยน่ะ แผนห่วงโซ่สัมพันธ์ นี้เหมือนฝันร้ายไม่รู้จบเลย ถ้าตัดสินใจรับมือดีๆเนี่ย
ยกความดีให้สุมาอี้น่ะในการแก้เกมส์ แก้ที่ต้นเหตุเลย
จบเลยบังทอง
พิสดารที่8 ควรจะเป็นสุมาอี้ เพราะสุมาอี้เป็นกุนซือในเรื่องสามก๊กที่โดดเด่นในช่วงหลังและเป็นคนสำคัญเพราะได้รวบรวมเอาแผ่นดินจีนทั้งสามก๊กมาเป็นหนึ่งเดียว สามารถก่อตั้งราชวงศ์สุมาขึ้นมาได้โดยลูกชายของสุมาอี้ โดยที่กุนซือของทั้งสามก๊กได้แก่ ขงเบ้ง,โลซกและซุนฮกยังทำไม่ได้ สุมาอี้เป็นคนที่ฉลาด,สุขุม,มีวิสัยทัศน์กว้าง โดยในช่วงแรกๆยังไม่ประกาศตัวว่าตัวเองฉลาดเก็บซุ่มความรู้ไว้เงียบๆ รอจนทั้งสามก๊กแตกหักกันเสียหายกันไปเกือบหมด จึงค่อยๆหาโอกาสแสดงตัวออกมา และขงเบ้งนับเป็นคู่ปรับตลอดกาล(ถ้าขงเบ้งไม่ตายไปซะก่อน)
ReplyDeleteพิสดารแปด = ลกซุน
ReplyDeleteลกซุนอ่อนกว่าขงเบ้ง 2 ปี
ยังติดตามไม่ลดละขอรับ
ReplyDelete-พิศดาร 108-
ผมว่า พิสดารแปด ถ้าไม่ใช่ โลซก ก็ ลกซุน
ReplyDeleteในประวัติศาสตร์จริง จิวยี่ กับโลซก ไม่ด้อยไปกว่าขงเบ้ง เลย รู้ทันกันตลอด คิดว่าคนแต่งคงจะใช้ข้อมูลจากประวัติศาสตร์จริงมาประกอบด้วย ไม่ใช้ฉบับนิยายของหลอกว้านจงมาอย่างเดียวแน่ๆ