เจ้ารัตติกาลแผ่นดินเถื่อน เล่ม 10

 "พิชิต ฉีป๋ออี้"

ผ่านมาถึงครึ่งทางแล้ว ธีมหลักของเล่ม 10 คือสมรภูมิการเมืองในเมืองหูเสี้ยน (รอบที่เท่าไรไม่รู้) ที่พี่เย่ของเราต้องประมือกับคู่ปรับตลอดกาล ฉีป๋ออี้ ที่ความขัดแย้งรอบนี้ขึ้นถึงจุดสูงสุด

ฉีป๋ออี ทิ้งไพ่ตายคือเรื่องให้คนท้องถิ่นตั้งชื่อแซ่ตามแบบชาวฮั่น ส่งหนังสือถึงฮ่องเต้ แล้วฮ่องเต้ดันเอาด้วย เลยส่งผู้แทนพระองค์มาจัดการ ซึ่งมีผู้แทนพระองค์ 2 คนที่ปรากฏตัวมาก่อนแล้วในภาคนานกิง คือ หลินซื่อหลาง ขุนนางกรมพิธีการ ที่ประทับใจในผลงานของพี่เย่ กับ คู่ปรับเก่าอีกคนคือท่านก๊กกู๋ หลี่เสียนหลาง

แต่พี่เย่ของเราอัพเกรดความสามารถด้านการเมืองมาจากนานกิงเรียบร้อยแล้ว ฉีป๋ออี้ไม่ใช่คู่มือเลย และเมื่อบวกกับสถานการณ์กองโจรป่า ทำให้ฉีป๋ออี้ที่พ่ายแพ้ ก็โดนเคราะห์ซ้ำกรรมซ้อน พลัดหลงไปโดนโจรป่าใช้เป็นที่ระบายความใคร่ เท่านั้นยังไม่พอ เพราะหลังจากโจรป่าโดนจับก็โดนจับตอนไปเป็นขันทีด้วย เหตุการณ์ภาคนี้จบลงด้วย ฉีป๋ออี้โดนเกณฑ์ไปยังนครหลวงเพื่อเป็นขันทีรับใช้ ซึ่งก็น่าจะโผล่มาอีกในช่วงท้ายๆ

หลังจากจัดการฉีป๋ออี้เรียบร้อย พี่เย่ได้เลื่อนขั้น 4 ชั้นรวดในครึ่งปี มาเป็นขุนนางเสี้ยนเฉิงแทนฉีป๋ออี้เรียบร้อย (จากการเสนอชื่อของ หลินซื่อหลาง) ทำให้ความฝันที่จะเลื่อนขั้น 6 ชั้นภายใน 3 ปีเพื่อแต่งงานกับ เซี่ยอิ๋งอิ๋ง ใกล้เข้ามาแล้ว แถมการกำจัดศัตรูทางการเมืองคนสำคัญ ก็ทำให้พี่เย่กลายเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดในเมืองหูเสี้ยนไปแล้ว

ในระหว่างการประมือกับฉีป๋ออี้ พี่เย่ก็สร้างพันธมิตรกับนายอำเภอฮัว ผ่านตัวกลางคือ ซูหยา ฮูหยินของนายอำเภอ ที่ดันพลาดทำให้นายอำเภอเข้าใจผิดว่าเป็นชู้กับพี่เย่ซะด้วย หลังจากเล่มนี้ไป พี่เย่คงต้องมาประมือกับนายอำเภอ (ที่ตอนนี้โหมดความแค้นเข้าสุม) และยังมีขุนนางอีกคนคือ หวังจู่ปู้ ที่รอสอดแทรกในจังหวะที่พี่เย่พลาด

ในแง่ความรัก พี่เย่ก็จัดหนักกับน้องสาวตะวันบ่อยๆ ส่วนคุณหนูจั่น แม้มีบทลูบๆ คลำๆ บ้าง แต่ก็ต้องกลับบ้านไปเยี่ยมญาติ ทำให้บทในเล่มนี้ลดน้อยลงไป ตัวละครที่เด่นขึ้นในเล่มนี้คือ ซูหยา (ที่ไม่น่าจะรอด) และ เชียนชิงชิง สาวงามแห่งตระกูลหยาง ที่เริ่มจะต้องเข้ามาใกล้ชิดกับพี่เย่มากขึ้นในเล่มถัดๆ ไป

ส่วน หัวหวินเฟย ที่พลาดรักจากน้องสาวตะวัน ก็มีแนวโน้มจะได้ลงเอยกับสาวแก่กว่าคือ เหยาซื่อเหนียง เมียเก่าของฉีป๋ออี้ ที่ตอนนี้กลายมาเป็นแม่บ้านในตึกของเย่เสี่ยวเทียน

ภาพรวมคิดว่า เยี่ยกวนยังรักษาจุดเด่นเรื่องดีเทลของตัวละครเล็กๆ น้อยๆ ที่โผล่มาเป็นช่วงๆ แต่ก็กลับมามีบทบาทกับเรื่องได้เสมอ แต่อันที่ไม่ค่อยชอบนักคือเนื้อเรื่องมันกระโดดไปมา ยังเหมือนทำเควสต์ย่อยๆ ไปเรื่อยๆ มากกว่า ตอนนี้สถานการณ์ในเมืองหูเสี้ยนเริ่มคลี่คลาย ก็น่าจะได้เวลาดึงปมการต่อสู้ของ 4 ตระกูลใหญ่กุ้ยหยาง และ นิกายผู้รับใช้หนอนเทพคุณไสย กลับมาได้สักทีแล้ว