อวสานจิ๋นซี เป็นเรื่องการตั้งราชวงศ์ฮั่น ราชวงศ์ยิ่งใหญ่ราชวงศ์แรกของประวัติศาสตร์จีน ส่วน "มหาบุรุษพลิกปฐพี" จับใจความช่วงกลางของราชวงศ์ฮั่น ที่ "ฮั่นตะวันตก" (ไซฮั่น) ถูกล้มล้างลงไปโดยมหาเสนาบดี "หวางหม่าง" และกลายเป็นราชวงศ์ซิน (Xin) แต่ราชวงศ์ซินเองก็อยู่ได้ไม่นาน โดยลูกหลานของตระกูลหลิว ฮ่องเต้ฮั่น ได้ชิงแผ่นดินกลับมาสำเร็จ สถาปนาราชวงศ์ฮั่นขึ้นมาใหม่ ซึ่งถูกเรียกกันในภายหลังว่า "ฮั่นตะวันออก" (ตงฮั่น)
ระยะเวลาของทั้งสองเรื่องห่างกันประมาณ 200 ปี โดยราชวงศ์ฮั่นตะวันออกก็อยู่ต่อมาได้อีกประมาณ 200 ปี ก่อนจะล่มสลายและกลายเป็นยุค "สามก๊ก" นั่นเองครับ
"มหาบุรุษพลิกปฐพี" เอาประวัติศาสตร์ช่วงกอบกู้ราชวงศ์ฮั่นมาแต่งเป็นนิยาย (แน่นอนว่าพระเอกของเรื่องย่อมเป็นฮ่องเต้ผู้สถาปนาราชวงศ์ฮั่นขึ้นมาได้อีกครั้ง) โดยเพิ่มความมหัศจรรย์พันลึกและแฟนตาซีต่างๆ เข้ามา
เรื่องย่อ (ไม่สปอยล์)
นิยายเริ่มต้นที่ "หลินเมี่ยว" หนุ่มชนชั้นล่างในเมืองอวนเฉิง ที่เติบโตขึ้นมาในช่วงเวลาเลวร้ายของประวัติศาสตร์ เพราะฮ่องเต้ "หวางหม่าง" ปกครองแผ่นดินมีปัญหา เกิดกองทัพธรรมขึ้นมาช่วงชิงแผ่นดินเป็นจำนวนมาก
หลินเมี่ยวโชคชะตาพลิกผัน ได้รับประสบการณ์พิสดารมากมาย ก่อนจะเข้าร่วมการตีชิงแผ่นดินกับกองทัพธรรมหลายๆ กลุ่มต่อไป
เรื่องย่อ (สปอยล์)
เรื่องแบบสรุปๆ คือหลินเมี่ยวโดนโชคชะตากลั่นแกล้งให้ภรรยาเสียชีวิต ตัวเองต้องเข้าไปสังกัดตระกูลไป่ในฐานะนักบู๊ และภายหลังก็ค้นพบว่าตัวเองจริงๆ แล้วคือ "หลิวซิ่ว" ทายาทคนสุดท้ายของตระกูลหลิว ผู้มีชะตาแห่งราชันย์ แต่ตระกูลหลิวนำไปเลี้ยงไว้ในตลาดเพื่อกลบประกาย ไม่ให้หวางหม่างมาตามฆ่าได้ตามคำทำนาย หลินเมี่ยวบังเอิญค้นพบคัมภีร์สร้างอาวุธ และสร้างตัวจากการเป็นพ่อค้าอาวุธให้กองทัพกลุ่มต่างๆ ก่อนจะสถาปนาตัวเองที่หัวเมืองทางเหนือ และร่วมตีชิงแผ่นดินจนได้กลายเป็นฮ่องเต้ในท้ายที่สุด
เนื้อเรื่องอยู่ในจักรวาลเดียวกับ อวสานจิ๋นซี แต่เกี่ยวเนื่องกันนิดเดียว คือมีอ้างถึงวิชาของฌ้อป๋าอ๋องบ้างเล็กน้อย และมี "พนานิรทุกข์" สำนักจากอวสานจิ๋นซีแถมมาด้วย เรียกว่าถ้าไม่อ่านภาคแรกก็ไม่มีปัญหา
วิจารณ์
แนวเนื้อหามีความคล้ายกับหวงอี้อยู่พอสมควร นั่นคือตัวเอกสร้างตัวขึ้นมายามสงคราม มีทั้งประสบการณ์ต่อสู้ตัวต่อตัว และประสบการณ์การนำทัพ ส่วนฝักฝ่ายต่างๆ ในเรื่องก็มีทั้งกองทัพกลุ่มต่างๆ และค่ายพรรคลึกลับในยุทธจักรที่มีสายสัมพันธ์เกี่ยวพันกันวุ่นวาย
จุดเด่นของเรื่องนี้คือ การสร้างตัวของหลินเมี่ยว ทั้งในแง่วิชาบู๊ วิชาสงคราม และการค้า (อันนี้แปลกใหม่) รวมถึงแต่งเรื่องผูกกับประวัติศาสตร์ของตระกูลหลิวได้ดี (หลิวอิน หลิวซิ่ว หลิวเสียน กองกำลังคิ้วแดง มีตัวตนจริงทั้งหมด)
ส่วนจุดด้อยคือเนื้อเรื่องสับสนวุ่นวาย สายสัมพันธ์ของตัวละครงงๆ
- ที่แย่ที่สุดคือตัวละครที่ตายปลอม พอโผล่มาบอกว่าไม่ตาย อีกสักพักก็ตายใหม่จริงๆ (ไม่รู้จะให้กลับมาทำไม) ทั้งเหลียงซินอี้ เมียคนแรกของหลิวซิ่ว และหลิวอิน ผู้นำตระกูลหลิว
- ชีวิตรักของหลินเมี่ยวก็สับสนมาก มีผู้หญิงมาชอบเยอะมาก แต่สุดท้ายก็ตัดทิ้งไปเกือบหมด พออ่านจบแล้วรู้สึกว่าไม่ต้องมีเยอะขนาดนี้ก็ได้ สู้ขับเน้นบทของตัวเด่นๆ ขึ้นมาแทนดีกว่า
- การต่อสู้ช่วงชิง ก็มีปัญหาแบบเดียวกัน (เหมือนกับในเรื่อง อวสานจิ๋นซี ที่เคยวิจารณ์ไป) คือ หลินเมี่ยว ไม่มีคู่ต่อสู้เด่นๆ โดยตอนแรกพยายามวางโครงให้หลินเมี่ยวต้องมาต่อกรกับ "หลิวซิ่ว" ตัวปลอม แต่ก็ยังมีตัวละครอีกตัวคือ "ฉินฟุ" เข้ามาแทรก ทำให้เกิดการงงๆ ไม่รู้ว่าตกลงแล้วหลินเมี่ยวจะต้องสู้กับใครกันแน่ (จริงๆ แล้วควรตัดตัวฉินฟุออกไป จะสนุกกว่ามาก)
- เรื่องนี้แบ่งการต่อสู้ออกเป็น 2 รุ่นคือ รุ่นเดอะ จากราชวงศ์ก่อน และรุ่นปัจจุบัน โดยพยายามวางโครงเรื่องให้รุ่นเดอะเป็นผู้ชักใยอยู่เบื้องหลัง แต่สุดท้ายรุ่นเดอะโดนระเบิดทีเดียวตายหมู่กันหมด ตัดจบกันดื้อๆ
- มุขปลอมตัวก็ยังมีอยู่ (ตามมาจาก อวสานจิ๋นซี) แต่ไม่เยอะเท่ากับเรื่องก่อน ดูแล้วมันเกินจริงไปหน่อย
- ช่วงหลังความสนุกเลยลดลงไปมาก เพราะหลินเมี่ยวเก่งมากจนสู้กับใครก็ชนะตลอด
สรุปแล้วคือช่วงแรกๆ สนุกไม่น้อย (ประมาณเล่ม 1-5) แต่ตอนหลังปมที่วางเอาไว้คลี่คลายแบบมั่วๆ เลยเสียศักยภาพของนิยายที่น่าจะดีไปอย่างมาก
No comments:
Post a Comment