ผมและคุณ @charoenchai ได้เข้าพบคุณก่อศักดิ์ ไชยรัศมีศักดิ์ CEO ของ CP-All (หรือภาษาชาวบ้านก็คือ 7-Eleven) เพื่อแลกเปลี่ยนมุมมองด้านนิยายกำลังภายใน
หลายประเด็นอาจเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านกำลังภายในไทย ก็ขอบันทึกไว้เสียหน่อยครับ
เรื่องต่อไป
- อันนี้หลายคนอาจพอรู้แล้วว่าถัดจากชุดของเฟิ่งเกอ Siam Inter จะพิมพ์นิยายของ "กิมย้งหญิง" แต่รายละเอียดเพิ่มเติมก็คือ นิยายเรื่องนี้มีสองภาค โดยภาคสองที่เขียนทีหลังนั้นตีพิมพ์ก่อนภาคแรก ซึ่งสำนักพิมพ์ในไทยซื้อสิทธิ์มาทั้งสองภาค และมีเงื่อนไขว่าต้องเรียงลำดับการพิมพ์แบบเดียวกัน
- คุณก่อศักดิ์บอกว่า ภาคสองนั้นเฉยๆ แต่ภาคหนึ่งสนุกมาก (ให้คะแนนใกล้เคียงกับเฟิ่งเกอ) ซึ่งผู้อ่านต้องอดทนรอจนถึงภาคหนึ่ง (ที่พิมพ์ทีหลัง) กันหน่อย
- นอกจากนี้ คุณก่อศักดิ์ยังมีหนังสือนิยายสงครามกึ่งประวัติศาสตร์ ความยาว 25 เล่มจีน เป็นเรื่องคนรุ่นปัจจุบันที่หลุดเข้าไปยุคราชวงศ์หมิง (ก่อนสมัยของลู่เจี้ยนประมาณ 50 ปี) และต้องใช้ความรู้ด้านบริหารจัดการสมัยใหม่เข้าไปเปลี่ยนประวัติศาสตร์ ฟังดูอาจคล้าย "เจาะเวลาหาจิ๋นซี" แต่เรื่องนี้เน้นการบริหารจัดการและเล่ห์การเมือง มากกว่าการทหารแบบเจาะเวลาฯ แถมยังมีส่วนกำลังภายในไม่เยอะนัก
- คุณก่อศักดิ์ยังสองจิตสองใจที่จะยุให้ท่าน น. นพรัตน์ แปลเรื่องนี้ (ทั้งสองคนอ่านฉบับภาษาจีนแล้วประทับใจมาก) ด้วยเหตุผลว่า หนึ่ง มีกำลังภายในน้อย อาจขายลำบาก สอง อรรถรส 1/3 ของเรื่องมาจากความสละสลวยของภาษาจีนและรายละเอียดทางประวัติศาสตร์ ซึ่งทางทีมเราได้ยุให้คุณก่อศักดิ์เดินหน้าดันโครงการแปล ให้เป็นประโยชน์ต่อบรรณพิภพต่อไป
- ความอัพเดตของหวงอี้ คุณก่อศักดิ์ให้ข้อมูลว่าช่วงนี้หวงอี้หลุดความสนใจจากการเขียนหนังสือ ไปเล่นหุ้นแทนแล้ว นิยายกำลังภายในเรื่องหน้าคงต้องรอกันอีกนาน ส่วนงานล่าสุดตอนนี้หวงอี้ไปเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ ที่ "หลุดโลก" ยิ่งกว่าเรื่อง "ผู้พิชิตดาราจักร" คาดว่าทาง Siam Inter อาจไม่พิมพ์เพราะ หนึ่ง แฟนๆ เสียความรู้สึกจากผู้พิชิตดาราจักรไปเยอะ และสอง มันหลุดโลกไปไกลกว่าเดิมมาก
ภูผามหานที
- จริงๆ ที่ไปคุยวันนี้เพื่อขอมุมมองจากคุณก่อศักดิ์ในการวิจารณ์ "ภูผามหานที" เพราะผมกำลังเขียนหนังสือวิจารณ์เรื่องนี้อยู่ แต่กลับคุยในประเด็นนี้ไม่เยอะนัก
- คุณก่อศักดิ์ไม่ชอบเหยาฉิง เพราะ "ไม่น่ารัก" และ "เอาแต่ใจทั้งเรื่อง" แทบไม่มีประโยชน์กับลู่เจี้ยนเลย หนิงหนิงยังน่ารักกว่ามาก น่าเชียร์
- ส่วนลู่เจี้ยน คุณก่อศักดิ์บอกว่าทื่อเกินไป เมื่อเทียบกับก๊วยเจ๋งที่ทื่อด้านพอกัน ก๋วยเจ๋งกลับมีส่วนที่แสดงออกถึงความหาญกล้า ความเป็นผู้นำในยามคับขันมากกว่า ส่วนลู่เจี้ยนนั้นไม่ค่อยสนใจโลกนัก เน้นทำตามที่เหยาฉิงบอกเพียงอย่างเดียว
- ผมแลกเปลี่ยนความเห็นของว่านกุยฉัง ว่าเขียนได้ไม่ค่อยดีนัก ทั้งที่ตอนเปิดเรื่องทำมาดีมาก อันนี้คุณก่อศักดิ์เห็นด้วย เช่นเดียวกับตัวของกู่เจินที่เขียนได้ดี
- ทุกคนในวงมองว่าเฟิ่งเกอยังเขียนเรื่องความรักได้ไม่ค่อยดี มันอิงตามสูตรสำเร็จมากเกินไป คุณก่อศักดิ์ยกตัวอย่างว่า อย่างความรักของเหลียงเซียวก็ได้คู่ที่ดีเลิศทุกอย่าง (หมายถึงฮัวเสี่ยวซวง) ทำให้ขาดรสชาติไปบ้าง
หวงอี้
- มาคุยกันเรื่องเฟิ่งเกอแต่สุดท้ายกลับมาคุยเรื่องหวงอี้มากกว่า อาจเป็นเพราะผมไปมีความเห็นแย้งกับคุณก่อศักดิ์เรื่อง "จอมคนแผ่นดินเดือด" ซึ่งผมมองว่า "มังกรคู่" ดีกว่า (ในแง่ overall) แต่คุณก่อศักดิ์ชอบจอมคนมากกว่า เลยเถียงกันมันส์
- คุณก่อศักดิ์ประทับใจชีวิตต้องสู้ของหลิวอวี้มาก (อันนี้ผมเห็นด้วย) และการต่อสู้ในภาคเหนือของทัวปากุย (อันนี้ผมไม่เห็นด้วย) ส่วนประเด็นที่ไม่ชอบคือการสื่อสารทางจิตของเอี้ยนเฟยกับจี้เชียนเชียน (อันนี้เห็นด้วย)
- นอกจากนี้ยังมีประเด็นเรื่อง "พรรคมาร" ในนิยายของหวงอี้ทั้งสามเรื่องคือ จอมคน มังกรคู่ และเทพมาร (ตามลำดับประวัติศาสตร์ แต่กลับลำดับถ้านับจากการเขียน) โดยพรรคมารพยายามแทรกแซงกิจการของแผ่นดินมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์เหนือ-ใต้ของ จอมคน ก่อนจะมาแตกกันเป็น 6 กลุ่มในราชวงศ์สุย-ถัง ช่วงของมังกรคู่ และขึ้นสู่จุดสูงสุดในราชวงศ์หมิง ช่วงที่ผังปานเป็นผู้นำ
- คุณก่อศักดิ์ประทับใจการแทรกแซงของพรรคมารในจอมคนฯ มาก โดยเฉพาะการวางคนของพรรคมารไว้ใกล้ชิดกับผู้นำกองกำลังทุกฝ่าย ส่วนตัวละครนั้นชอบมู่ชิงหลิว ผู้นำพรรคมารที่ออกมาสั้นๆ แต่มีบุคคลิกภาพเลิศล้ำ และภาวะผู้นำสูง นั่นคือประเมินสถานการณ์แล้วสู้ยาก เลยยอมถอนตัว
- ผมถามคุณก่อศักดิ์ว่า พรรคเทพเป็นอย่างไรบ้าง (หมายถึงฝ่ายเรือนฌาณเมตไตรย) อันนี้คุณก่อศักดิ์เห็นตรงกับผมว่าเขียนได้ไม่ดีเท่าฝ่ายมาร เพราะนางเซียนแต่ละคนออกมาลอยๆ ไม่ค่อยมีมิติ หรือไม่งั้นก็มาแบบเทพมาร ที่ไปมั่วๆ เสร็จหานป๋อเสียอย่างนั้น
- อีกประเด็นที่คุณก่อศักดิ์พูดแล้วน่าสนใจ คือการตีชิงเมืองเปียนฮวนทั้งสองครั้ง พวกพระเอกแพ้ทั้งที่วางแผนมาดีแล้ว คุณก่อศักดิ์บอกว่าแสดงถึงฝีมือในการเขียนของหวงอี้ เพราะเขียนให้รู้สึกว่าน่าจะชนะแล้วดันแพ้ ยากกว่าเขียนให้พวกพระเอกชนะอยู่มาก
- คุณก่อศักดิ์วิจารณ์มังกรคู่ว่า พระเอกจบเจอเหตุการณ์มากเกินไป และวิธีการเขียนนั้นยังไม่ mature นัก
- ถามถึงเรื่อง "ศึกรักแดนสนธยา" คุณก่อศักดิ์บอกว่า "ชื่นชม" หวงอี้ที่สามารถเขียนเนื้อหามากมายลงในหนังสือ 4 เล่มได้ แต่วัดความยิ่งใหญ่อลังการแล้ว นิยายสั้นขนาดนี้คงไม่สามารถสร้างความตระการตาได้เท่ากับจอมคน
เผอิญเวลามีสั้นไปหน่อยเพราะคุณก่อศักดิ์มีคิวต่อ ไว้คราวหน้าถ้ามีโอกาส คงได้แลกเปลี่ยนประเด็นที่น่าสนใจมากกว่านี้ครับ ส่วนผมเองคงต้องหาเวลาไปเรียนภาษาจีนแล้ว จะได้อ่านงานพวกนี้ตั้งแต่ต้นฉบับภาษาจีนเหมือนกับทั้งสองท่านบ้าง (ถามคุณก่อศักดิ์ว่าไปค้นพบนักเขียนหน้าใหม่ๆ เหล่านี้ได้ไง แกตอบว่า "จากในเน็ต เว็บจีนเขามีจัดอันดับกัน")
ปรับปรุงเล็กน้อยจากโพสต์ครั้งแรก
เกี่ยวกับ ภูผามหานที ผมเพิ่งจะ อ่านจบไปแค่ภาควีรกรรมผู้กล้า เลยยังไม่กล้าวิจารณ์การเขียนโดยรวม
ReplyDeleteแต่เกี่ยวกับการเขียนในเรื่องเกี่ยวกับความรักของ เฟิ่งเกอ ในภาควีรกรรมผู้กล้า ผมมองว่าเขียนได้ขัดกับความรู้สึกทั่วไปเล็กน้อย
ตั้งแต่แรกที่เหลียงเซียวเจอกับฮัวเสี่ยวซวง ถ้าอ่านตามอารมณ์ผู้อ่านทั่วไปอย่างผม ผมกลับรู้สึกว่าเหลียงเซียวรักฮัวเสี่ยวซวงเหมือนกับน้องสาว อยากจะคอยปกป้องเท่านั้น แต่พอกลับมาเจอกันอีกทีผมรู้สึกว่าความรู้สึกของเหลียงเซียวมันเปลี่ยนไปเร็วเกินไป เลยรู้สึกแปลกๆอยู่บ้าง
ปล. อันที่จริงผมชอบตัวละคร หลิวอิงอิง มากกว่าในแง่ของการเป็นตัวเอก เพราะให้ความรู้สึกหลากหลายแล้วก็สมจริงกว่าฮัวเสี่ยวซวงค่อนข้างมาก แอบผิดหวังเหมือนกันที่มีบทช่วงหลังน้อยมากจนน่าใจหาย
ปล2. ผมเพิ่งจะเจอบล๊อกๆนี้ ขอบคุณที่นำทั้งข่าวคราวเรื่องราวต่างๆมากอัพเดตให้ได้อ่านกันครับ แล้วจะเข้ามาติดตามบ่อยๆ
อันนี้ผมเห็นด้วยกับคุณกรกชนะครับ เชียร์หลิวอิงอิงตลอดเรื่องเลย
ReplyDelete