เหล่าผู้หลงใหลในนิยายกำลังภายใน
โอ๊ะ บทความใหม่ผมว่านางโลมแบบนั้นไม่น่าจะมีจริงนะครับ เป็นแค่จินตนาการที่ต้องการตอบสนองตัวเองของผู้เขียนมากกว่า นางโลมที่ไม่ขายตัวแบบนี้เป็นเหมือนหญิงในฝันของผู้ชายหลายๆคน (รึปล่าว??) คือดูเป็นผู้หญิงที่สูงศักดิ์ขึ้นมาเรื่องเจาะเวลาฯผมอ่านมานานมากแล้ว จำไม่ค่อยได้ แต่ผมว่าจี้เอียนหยาน ไม่เหมือนนางโลมนะครับ
คือหมายถึงนิสัยรักอิสระเสรีน่ะครับ
ดีใจที่โพสท์แล้ว มาบ่อยๆ นะขอรับคารวะ
เห็นด้วยเลยครับ..เป็นแบบนี้คล้ายกันทุกเรื่องจริงๆเรื่องต่อไปผมอยากให้ นางเอกและนางเอกของหวงอี้เปลี่ยนบุคลิกบ้างจังแต่ยังไงก็ยังชอบหวงอี้นะครับ ผมชอบการเล่าเรื่องของเขานะครับปล. ดีใจที่มีคนเขียน entry ซะที..ติดตามอยู่ครับ
ติดตามมาอ่านครับป.ล. อืมม นางโลม ไม่ขายตัวก็มีนะครับ นึกภาพอย่างบ้านเราก็เปรียบได้กับพริตตี้ หรือแนวเด็กเชียเบียร์ก็ได้นะครับ ทำงานในสถานที่แบบนี้ ใช่ว่าจะขายตัว
เหมือนพวกเกอิชา หรือเปล่า นางโลมที่ไม่ขายตัวอาจจะมีอยู่จริงสมัยนั้นก้อได้ แต่เรื่องตัวละครลักษณะเดิมๆประเภทเดิมๆของท่านหวงอี้ อาจจะสะท้อนมาถึงความจริงที่ว่า ไม่ว่าในยุคสมัยใดๆ ลักษณะเนื้อแท้ของมนุษย์ก้อมิไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก ดังนั้นคนในลักษณะเดิมๆ ก้อย่อมปรากฎขึ้นซ้ำๆในยุคต่อๆไป แน่นอนหากต้องการ ย่อมง่ายที่ท่านจะเปลียนแปลงลักษณะตัวละครไปเรื่อยๆ อย่างเช่นตัวเอก ก้อเปลี่ยน โง่ทึ่ม ซื้อสัตย์ กตัญญู หรือ บ้าใบ้ ขาเป๋ พูดจาขวางโลก หรือ จมปลักในสุรา และความทุกข์ แต่ความเปลี่ยนแปลงนั้นจะมีประโยชน์อันใดในเมื่อมัน มิใช่ตัวเอกในแนวคิดของท่าน มิใช่บุคคลที่ตะสามารถดำเนินเรื่องราวและเอาตัวรอดได้ในรูปแบบเนื้อเรื่องของท่านที่ต้องการให้ตัวเอกมีความฉลาด หลักแหลม ใช้สมองในการต่อสู้
เจาะเวลาหาจิ๋นซี น่าจะเป็น ฟ่งเฟย มากกว่าจี้เอียนหยาน นะครับ
โอ๊ะ บทความใหม่
ReplyDeleteผมว่านางโลมแบบนั้นไม่น่าจะมีจริงนะครับ เป็นแค่จินตนาการที่ต้องการตอบสนองตัวเองของผู้เขียนมากกว่า นางโลมที่ไม่ขายตัวแบบนี้เป็นเหมือนหญิงในฝันของผู้ชายหลายๆคน (รึปล่าว??) คือดูเป็นผู้หญิงที่สูงศักดิ์ขึ้นมา
เรื่องเจาะเวลาฯผมอ่านมานานมากแล้ว จำไม่ค่อยได้ แต่ผมว่าจี้เอียนหยาน ไม่เหมือนนางโลมนะครับ
คือหมายถึงนิสัยรักอิสระเสรีน่ะครับ
ReplyDeleteดีใจที่โพสท์แล้ว
ReplyDeleteมาบ่อยๆ นะขอรับ
คารวะ
เห็นด้วยเลยครับ..เป็นแบบนี้คล้ายกันทุกเรื่องจริงๆ
ReplyDeleteเรื่องต่อไปผมอยากให้ นางเอกและนางเอกของหวงอี้เปลี่ยนบุคลิกบ้างจัง
แต่ยังไงก็ยังชอบหวงอี้นะครับ ผมชอบการเล่าเรื่องของเขานะครับ
ปล. ดีใจที่มีคนเขียน entry ซะที..ติดตามอยู่ครับ
ติดตามมาอ่านครับ
ReplyDeleteป.ล. อืมม นางโลม ไม่ขายตัวก็มีนะครับ
นึกภาพอย่างบ้านเราก็เปรียบได้กับพริตตี้ หรือแนวเด็กเชียเบียร์ก็ได้นะครับ ทำงานในสถานที่แบบนี้ ใช่ว่าจะขายตัว
เหมือนพวกเกอิชา หรือเปล่า นางโลมที่ไม่ขายตัวอาจจะมีอยู่จริงสมัยนั้นก้อได้
ReplyDeleteแต่เรื่องตัวละครลักษณะเดิมๆประเภทเดิมๆของท่านหวงอี้ อาจจะสะท้อนมาถึงความจริงที่ว่า ไม่ว่าในยุคสมัยใดๆ ลักษณะเนื้อแท้ของมนุษย์ก้อมิไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก ดังนั้นคนในลักษณะเดิมๆ ก้อย่อมปรากฎขึ้นซ้ำๆในยุคต่อๆไป
แน่นอนหากต้องการ ย่อมง่ายที่ท่านจะเปลียนแปลงลักษณะตัวละครไปเรื่อยๆ อย่างเช่นตัวเอก ก้อเปลี่ยน โง่ทึ่ม ซื้อสัตย์ กตัญญู หรือ บ้าใบ้ ขาเป๋ พูดจาขวางโลก หรือ จมปลักในสุรา และความทุกข์ แต่ความเปลี่ยนแปลงนั้นจะมีประโยชน์อันใดในเมื่อมัน มิใช่ตัวเอกในแนวคิดของท่าน มิใช่บุคคลที่ตะสามารถดำเนินเรื่องราวและเอาตัวรอดได้ในรูปแบบเนื้อเรื่องของท่านที่ต้องการให้ตัวเอกมีความฉลาด หลักแหลม ใช้สมองในการต่อสู้
เจาะเวลาหาจิ๋นซี น่าจะเป็น ฟ่งเฟย มากกว่าจี้เอียนหยาน นะครับ
ReplyDelete