ต่อจากตอนที่แล้ว ถ้าลองนึกถึงนิยายเก่าๆ รวมไปถึงเรื่องใหม่ๆ ก็จะมีการแบ่งกระบวนท่าและกำลังภายใน แต่เวลาใช้จะนำมารวมกัน กระบวนท่าบางชุดจะต้องใช้กับกำลังภายในเฉพาะแบบไม่งั้นอาจจะฝืนกัน เวลาใช้อาจจะติดขัด
แม้ว่ากระบวนท่าจะมีการพลิกแพลงไม่มีที่สิ้นสุด แต่กำลังภายในกลับมีไม่มาก สุดท้ายสรุปออกมาก็มีสองแนว ร้อนและเย็น หรือ ดูดและผลัก วิธีการฝึกกำลังภายในมีหลายสาย แต่กิมย้งจะเป็นการทลวงจุดเส้น ต้องฝึก ต้องมีโชค ยกตัวอย่างเช่น เตียบ่อกี้ ฝึกวิชาเสร็จแต่ยังไม่สมบูรณ์ หรือถ้าจะพูดให้ถูกก็คือฝึกสมบูรณ์แต่ยังไม่ถึงขั้นสมบูรณ์ 100% แต่โชคดีที่โดนจับใส่ถุงวิเศษทำให้กำลังภายในอัดแน่นในถุง และเกิดแรงดันสูงจนเหมือนกับโดนทลวงทุกจุดพร้อมกัน หลังจากรอดมาได้ก็นับว่าสมบูรณ์ ด้านโกวเล้งไม่ค่อยบรรยายการฝึกเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะเก่งกันหมดอยู่แล้ว จะมีบ้างนิดๆ ในเซียวฮือยี้ แต่ด้านหวงอี้น่าสนใจกว่า หวงอี้ถือหลัก สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ ยิ่งกดดันยิ่งเก่ง (ต้องรอด) ดูๆ ไปให้ความรู้สึกคล้ายกับชาวไซย่า ทุกครั้งที่สู้กับคนที่เก่งกว่าแล้วรอดมาได้จะทำให้เก่งขึ้นโดยเฉพาะด้านกำลังภายใน
แต่มีอยู่หนึ่งคนที่ไม่สามารถใช้กำลังภายในได้ ด้านพลังถือว่าเป็นศูนย์ สิ่งที่เป็นจุดเด่นที่สุดก็คือ กระบวนท่า เค้าคนนั้นก็คือ เหล็งหูชง เค้าโชคร้ายได้รับบาดเจ็บบอดช้ำสาหัสจนไม่สามารถใช้กำลังภายในได้ ทุกครั้งที่ใช้จะเกิดอาการเจ็บปวดอย่างรุนแรง แต่เค้าสามารถสู้กับคนอื่นได้โดยไม่เสียเปรียบด้วยการใช้กระบวนท่าเท่านั้น นี่คือต้นเหตุของ "กระบวนท่าซับซ้อน พลังเรียบง่าย"
วิชาของเหล็งหูชงนับได้ว่ามั่วทึ่สุด ยุคนั้นมีการแบ่งแยกค่าย สำนัก พรรคชัดเจน ทุกที่จะมีเอกลักษณ์ของตนเอง แต่เหล็งหูชงเป็นพวกคลั่งกระบี่ ไม่ถึงกับกระบี่หายคนตาย เพราะรักเหล้ามากกว่า ยินดีเอากระบี่ไปแลกเหล้าเมื่อถึงคราวอดอยาก ไม่ว่าจะเป็นวิชาของสำนักไหน เหล็งหูชงสนใจหมด บังเอิญว่างักปุกคุ้งไม่ชอบให้ฝึกวิชานอกสำนัก เลยกลายเป็นเหมือนคนเก็บกด ตอนหลังออกจากสำนักเลยเจริญรุ่งเรืองเพราะเอาทุกวิชามาปนกันมั่วไปหมด
ที่น่าสังเกตในเรื่องนี้ก็คือ มีอยู่ช่วงหนึ่งเหล็งหูชงหมดอาลัยตายอยาก เพราะไปเจอท่ากระบี่ที่เอาไว้ทำลายเพลงกระบี่ฮั้วซัวที่เรียนมาทั้งหมดแบบง่ายๆ เน้นว่าง่ายมากๆ พอเห็นแล้วก็จำฝังใจ กลายเป็นไม่อยากฝึกไปหมด แต่พอมาเจอฟงชิงหยาง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปราวหน้ามือกับหลังเท้า จริงๆ แล้วทุกกระบวนท่ามีจุดอ่อน เป็นสัจธรรม วิชากระบี่ที่แท้จริงจึงไม่ตายตัว มันขึ้นกับความสร้างสรรค์ล้วนๆ ยิ่งฟังยิ่งถูกใจคนรักอิสระอย่างเหล็งหูชง แทนที่ฟงชิงหยางจะบอกให้ฝึกวิชากระบี่ แต่กับบอกให้หลอมรวมท่ากระบี่ที่เอาไว้ทำลายกระบี่ฮั้วซัวโดยเฉพาะทั้งหมดให้กลายเป็นเพลงกระบี่เดียว โดยมีคำแนะนำนิดหน่อย หนึ่งท่าจะมีท่าย่อย ไม่จำเป็นต้องต้องท่าย่อยพวกนี้ตายลำดับ อยากใช้ตอนไหนก็ใช้ วิธีสอนแบบนี้คล้ายกับที่เตียซำฮงสอนเพลงกระบี่ไท้เก็กให้กับเตียบ่อกี้เกือบเป๊ะๆ สุดท้ายฟงชิงหยางก็สอนวิธีมองหาจุดอ่อนในจุดอ่อนให้เหล็งหูชง รวมทุกอย่างเรียกว่า เก้ากระบี่เดียวดาย เกือบตลอดทั้งเรื่องเหล็งหูชงใช้เพียงกระบวนท่าก็สามารถเอาชนะได้แทบทั้งเรื่อง
เอาไว้ว่ากันต่อตอนถัดไปสำหรับ เก้ากระบี่เดียวดาย
No comments:
Post a Comment