- เหล็งฮู้ชง จากกระบี่เย้ยยุทธจักร (ชื่อที่คุ้นๆ คือ เดชคัมภีร์เทวดา หรือชื่อเก่าอย่างผู้กล้าหาญคะนอง) จุดเด่นที่ผมชอบก็คือ เค้าเป็นตัวเอกที่นับได้ว่ามีความเป็นมนุษย์สูงสุดคนหนึ่ง คือมีทั้งรัก โลภ โกรธ หลง อยู่ในตัวเอง เค้ามีความรัก ยึดถือคุณธรรมน้ำมิตร แต่ก็มีด้านมืดอยู่ในใจอย่างอิจฉาริษยา หึงหวง งักเล้งซังที่ไปรักชอบพอกับลิ้มเพ้งจือ หรือแม้กระทั่งตอนใกล้ๆ จะจบ เค้าถึงเพิ่งตัดใจรักจากงักเล้งซังได้ นับเป็นตัวเอกที่โดดเด่น ไม่ได้มิติเดียวอย่างเช่น ก๊วยเจ๋ง หรือเลิศเลอแบบสมบูรณ์อย่างลี้คิมฮวงไปเลย เป็นตัวเอกที่ดูใกล้ชิดกับคนอ่านมากๆ ที่สุดเลย
- ลี้คิมฮวง จากฤทธิ์มีดสั้น (ของท่าน ว. ณ เมืองลุง หรือ "มีดบินไม่พลาดเป้า" ของท่าน น. นพรัตน์) อย่างที่บอกจากข้อข้างบน ถ้า เหล็งฮู้ชง คือมนุษย์ธรรมดาๆ ที่เดินอยู่ข้างๆ เราทุกวัน ลี้คิมฮวงคือ บุคคลที่เรามองขึ้นไปแล้วนึกในใจ "เจ๋งว่ะ" ลี้คิมฮวงยึดถือคุณธรรมน้ำมิตร (อีกแล้ว) เขาเลือกที่จะมองแต่ด้านดีของมนุษย์ ด้านร้ายๆ เขาเลือกที่จะมองข้ามๆ มันไปเสียบ้าง เขาศัทธาในความดีงามของมนุษย์ ฉลาด ถ่อมตน มีเมตตา แต่แน่นอน ตัวเองของโกวเล้งจะให้แบบนี้อย่างเดียวก็กะไรอยู่ เค้าจึงพอมีข้อเสียเช่นกันคือ "ให้อภัยคนได้ทั้งโลก แต่ไม่ให้อภัยตนเอง" ลี้คิมฮวงไม่เคยให้อภัยตนเองเลยในความผิดพลาดใดๆ ที่เขากระทำ แม้เจ้าทุกข์จะให้อภัยจากใจจริงก็ตาม
- โอ๊วทิฮวย จากชอลิ้วเฮียง คนนี้เป็นพระรองครับ เป็นคนที่ชอบเนื่องจากอ่านแล้ว "โดนกับตัวเอง" มากที่สุด เป็นคนเฮฮา รักเพื่อนฝูง คิดถึงคนอื่นมากกว่าตนเอง เมามาย แอบรักหญิงแต่ไม่กล้าจีบ (แต่ก็ทำทุกอย่างเพื่อคนอื่นได้)
โวยวาย โผงพาง เก็บความทุกข์ใจทุกอย่างไว้คนเดียว
5/13/2007
ตัวเอก (ฝ่ายดีชาย) ที่ผมชอบมากที่สุดในนิยายจีน
ในบรรดานิยายจีนทั้งหมดที่ผมอ่านมานั้น (อ่านแต่ของกิมย้งและโกวเล้ง) ผมพอจะสรุปตัวเอก (ฝ่ายดีชาย) 3 คน ที่ผมชอบมากที่สุดในนิยายจีนได้ดังนี้ครับ
ผมว่า โอ๊วทิฮวย เป็นพวกหมาหยอกไก่นะ ไม่ใช่ไม่กล้าจีบใคร
ReplyDeleteเวลาเขาไม่เล่นด้วยก็ตามตื้อพอสาวเจ้าสนกลับหนีซะงั้น