ภาค 11 (ต่อ)
หลิงเฮ่าเทียนได้เจอกับดาวมฤตยูตาเย็นอีกรอบจากการที่เอี๋ยนซื่อฟานสร้างสถานการณ์พร้อมแทะโลมให้เพื่อนๆ รู้จัก ซือคงหานซิง เป็นลูกสาวของเทพแห่งความตาย ซือคงถู นั่นเอง สืบไปสืบมาหลิงได้ความว่าเจ้าอสูรอาจเป็นภรรยาของเอี๋ยนซื่อฟาน ตามไปค้นในห้องนอนก็เดาได้ว่าเจ้าอสูรเป็นลูกสาวของประมุขนิกายอัคคี ต้วนตู๋เสิ้ง และยังแอบได้ยินว่าเจ้าอสูรฝึกลมปราณหยินหยางสุดสูง ต้องใช้อวัยวะภายในของเด็กเป็นกระสัย ระยะหลังประสบเหตุธาตุไฟเข้าแทรก ต้องกินยาทุกครึ่งชั่วยาม ช่วงนี้พักอยู่ในโบสถ์คริสต์เมืองซูโจว เจ้ากวนได้รับรายงานก็ปลอมตัวไปซูโจวทันที ระหว่างที่สืบข่าวก็ได้เจอกับโจวหานเอ๋ออีกรอบ คราวนี้มาในชื่อ หูอิน ต่างคนต่างคุ้นหน้า ในที่สุดโจวหานเอ๋อลองนำผ้าเช็ดหน้าของเจ้ากวนที่เก็บไว้มานานออกมาทดสอบ หลังจากที่จำกันได้ก็... เตรียมแต่งงาน (หูอิน แปลว่า โจวหาน)
จ้าวกวนให้โจวหานเอ๋อช่วยสืบข่าวโบสถ์คริสต์และแอบวางยาเพื่อขโมยกุญแจคลังอาวุธทำให้การโจมตีของจ้าวกวนประสบความสำเร็จอย่างงดงามจนปะทะกับเจ้าแห่งโรคห่า การต่อสู้คราวนี้สูสี เจ้าแห่งโรคห่าสามารถแก้ผิดได้ทุกรูปแบบ จ้าวกวนค่อนข้างแน่ใจว่ามีไส้ศึกแน่นอน จึงใช้พิษที่พบระหว่างท่องเที่ยวสองปีจนกำจัดเจ้าแห่งโรคห่าได้ในที่สุด แต่ก็ต้องแลกกับการบาดเจ็บหนักพอสมควรต้องนอนพักครึ่งเดือนและ จ้าวกวนพยายามจะส่งข่าวให้หลิงเฮ่าเทียนหลบหนี แต่ไม่ทันซะแล้ว
หลิงเฮ่าเทียนโดนไล่จนต้องหนีออกทางลับและพลาดในนาทีสุดท้ายโดนหลิวเฟยฝ่านซึ่งดักรอที่ทางออกจับตัวไปอย่างง่ายดาย ระหว่างที่กำลังจะถูกทรมานสี่อัจฉริยะสายลมมาช่วยไว้ทัน แต่ทางด้านจ้าวกวนที่พึ่งมาถึงเมืองหลวงกับพบว่าสาขาลับของสำนักร้อยบุปผาถูกทำลายย่อยยับ ตายเรียบ ระหว่างสืบดันโชคร้ายเจอกับซือคงหานซิงกับหงไท่ผิงจนถูกจับตัวไว้ ซือคงหานซิงจะจับตัวไปให้เทพแห่งความตายเพื่อใช้ล่อหลิงเฮ่าเทียนมาให้เจ้าอสูรฝึกวิชา สุดท้ายกลายเป็นว่าหลงรักจ้าวกวนจนพรอดรักกันบนโขดหินข้างริมธาร สาเหตุก็เพราะความเจ็บแค้นรันทดเนื่องจากโดนพ่อแท้ๆ ข่มขืนตั้งแต่เด็กนั่นเอง จ้าวกวนสัญญาจะดูแลและแก้แค้นให้ ซือคงหานซิงบอกตัวไส้ศึกให้ คนคนนั้นคือ ชิงจู๋ นั่นเอง
ภาค 12
หลิงเฮ่าเทียนตามสี่อัจฉริยะป้อมสายลมไปเยี่ยมเซียวโหยวจนได้สู้กับ ฟงผิง ผลออกมาเป็นว่าหลิงเฮ่าเทียนแพ้เล็กน้อยเนื่องจากต้องการเก็บผ้าเช็ดหน้าของเจิ้งเป่าอันที่ฟงผิงบังเอิญได้มาตอนช่วยเจิ้งเป่าอันจากหวินเฟยฝ่าน การต่อสู้จบลงได้เพราะแม่ของฟงผิงออกมาเรียกให้เข้าบ้าน เซียวโหยวรู้ใจเลยบอกให้หลิงเฮ่าเทียนรีบไปคุยกับเจิ้งเป่าอันจะได้เลิกจิตตกซะ ประจวบเหมาะชีจี้กวงกำลังระดมพลสู้กับโจรสลัดญี่ปุ่น จ้าวกวน หลิงเฮ่าเทียน เจิ้งเป่าอัน เลยได้เจอกันอีกรอบในฐานะผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการ
ด้วยความบังเอิญ เทพแห่งความตายโผล่เข้ามากลางวงล้อม แต่ก็รอดไปได้เพราะมีตัวประกัน 2 คนคือ เหวินจั่วเยี่ยและตัวเอ่อเตอ สุดท้ายเหวินจั่วเยี่ยเห็นเจิ้งเป่าอันกับหลิงเฮ่าเทียนรู้ใจกันดีเลยยอมตัดใจจากไปแต่โดยดี หลังจากที่สู้กับโจรสลัดชนะพอสมควร ทั้งหมดก็นำกำลังออกทะเลตามไปจัดการถึงเกาะ แต่ดันเจอกับกองทัพนินจาและหัวหน้าสำนักอิขะ อิขะ นาทาคะ ซึ่งฝึกลมปราณมากมีเหมือนกับเจ้าอสูร สามคนร่วมมือกันยังสู้ไม่ได้ ควบคุมสติก็ไม่ได้ ที่แท้นาทาคะกับโอดะ โนบุนางะซื้อวิชาลมปราณมากมีมาจากหงไท่ผิง จริงๆ แล้วควรฝึกลมปราณอภาวะก่อนฝึกลมปราณมากมี การฝึกผิดขั้นตอนทำให้เกิดเหตุแทรกซ้อน มีอาการเสียสติเป็นครั้งคราว หลังจากอธิบายยืดยาวก็ฆ่าตัวตาย
กลับมาได้ไม่นาน จ้าวกวนก็ทะเลาะกับหลิงเฮ่าเทียนเล็กน้อยเพื่อบีบบังคับให้สารภาพรักกับเจิ้งป่าอัน ไปๆ มาๆ กลายเป็นว่าเจิ้งเป่าอันสารภาพรักก่อนซะงั้น แถมด้วยการอนุญาตให้แต่งเหวินจั่วเยี่ยและเซียวโหยวไปด้วยเลย แต่หลิงเฮ่าเทียนยังแบ่งรับแบ่งสู้ว่าตนไม่ใช่จ้าวกวน เจิ้งเป่าอันแยกกลับไปรอที่ภูพยัคฆ์ ส่วนหลิงเฮ่าเทียนตั้งใจไปจัดการกับเจ้าอสูร ด้านจ้าวกวนเปิดโปงชิงจู๋จนพบความจริงว่า ซือคงหานซิงเป็นลูกของเทพแห่งความตายและชิงจู๋ สาเหตุที่ชิงจู๋ทรยศก็เพราะสงสารลูกที่ถูกข่มขืนต่อหน้านั่นเอง แล้วชิงจู๋ก็ฆ่าตัวตายชดใช้ความผิด
และแล้วจ้าวกวนก็โดนพลพรรคเขียวบีบให้แต่งงานกับหลี่ฮั่วเหมย จ้าวกวนเลยจะแต่งงานพร้อมกัน 6 คนรวมติงเซียงซะเลย จ้าวกวนปลอมตัวเป็นชิงจู๋เข้าไปพบกับเจ้าอสูรกะปิดฉากก่อนแต่งงาน ระหว่างซุ่มแอบดูดันพบว่าเจ้าอสูรโดนหงไท่ผิงหลอกใช้มานาน ลมปราณมากมีก็ได้จากหงไท่ผิง ทรัพย์สมบัติก็ยกให้เกินครึ่งแล้ว หงไท่ผิงยังหลอกล่อจนเจ้าอสูรคลั่งและฆ่าเทพแห่งความตาย เจ้ากวนโดนหงไท่ผิงพบเห็นจึงกลายเป็นเป้าหมายรายถัดไป ขณะที่พลาดท่าเกือบตาย เจิ้งเป่าอันก็มาช่วยไว้ได้ทัน หลิงเฮ่าเทียนไม่ได้ข่าวจ้าวกวนหลายวันจึงออกมาสู้กับเจ้าอสูรเพื่อล้างแค้น เจิ้งเป่าอันเฉลยว่าโจวหานเอ๋อเอาจดหมายที่เจิ้งหานชิงฝากไว้มาให้จึงได้รู้สาเหตุเรื่องราวทั้งหมด แล้วก็รีบมาช่วยหลิงเฮ่าเทียน หงไท่ผิงโดนชิงเจ้าต้าซือฟาดตายจนได้ ส่วนจ้าวกวนและหลิงเฮ่าเทียนก็มีความคิดจะเลิกแก้แค้นเพื่อยุติศึกสองตระกูล เจ้าอสูรที่ปางตายกลับโดน อิขะฟูจิน จับตัวไปทรมานเพื่อตามหาตัวผู้ฝึกลมปราณอภาวะไปรักษาโนบุนางะ หลิงเฮ่าเทียนทนไม่ได้จึงเข้าขัดขวางแต่พลาดท่าโดนยาพิษหมดสติไป เจิ้งเป่าอันยอมไปกับอิขะฟูจินแทนเพื่อแลกกับความปลอดภัยของหลิงเฮ่าเทียน ก่อนจากไปให้กำชับให้จ้าวกวนรักษาความลับนี้และให้หลิงเฮ่าเทียนรอการกลับมา หลังจากทุเลาจ้าวกวนก็รีบเดินทางไปญี่ปุ่นแต่กลับพบว่าอิขะฟูจินและโนบุนางะล้วนเสียชีวิตหมดแล้ว และไม่ได้ข่าวเจิ้งเป่าอันแต่อย่างใด
หลิงเฮ่าเทียนรอ รอ รอ รอจนได้คิดว่าเจิ้งเป่าอันต้องการอะไร เจิ้งเป่าอันต้องการให้มันมีชีวิตต่อไปอย่างมีความหมาย หากแม้นวันหน้าได้พบกันใหม่มันจะเป็นความภูมิใจของเจิ้งเป่าอันตลอดไป
อ๊าก โศกนาภกรรม T_T
เล่ม 6 รู้สึกว่ามันยืดมาก ยังมีอารมณ์ว่างไปปราบโจรสลัด ส่วนตอนจบก็ลอกเซียวเหล่งนึ่งมาเลย
ReplyDeleteสรุปว่าเรื่องนี้ไม่ประทับใจ
ไม่เหมือนนะ
ReplyDeleteเป่าอันโดนจับไปญี่ปุ่น ต้องโดนทั้งเชือกทั้งเทียน
ทรมานกว่าเยอะ
ได้อ่านแล้ว ชอบครับ..
ReplyDelete