พยัคฆ์คู่ผงาดฟ้า 4

ไหนๆ มีโอกาสเขียนแล้ว เขียนรวดเดียว 2 เล่มเลยนะครับ

ภาคเจ็ด: จ้าวกวน in Korea

• ตัดกลับมาที่ฝั่งจ้าวกวน ได้ยินข่าวมือดาบโค้ง เลยขนทีมงานสาวๆ ไปนครหลวงปักกิ่งเพื่อสืบข่าว พอถึงเมืองเทียนจินซึ่งติดกับปักกิ่ง ก็ต้องทำ side quest เนื่องจาก เหนียนต้าเหว่ย หัวหน้าสาขาพรรคเขียวอีกคนที่เคยมีบทตอนเล่ม 2 มาขอให้จ้าวกวนไปคลี่คลายปัญหาโจรสลัดจับรัชทายาทเกาหลีที่หนีมาได้
• สรุปคือ ปักเหล่าต้า หัวหน้าโจรสลัด เป็นคนเกาหลี และเกาหลีมีปัญหาแย่งบัลลังก์กัน ฝ่ายรัชทายาทองค์เล็กต้องหนีมาเมืองจีน โดยมีองค์หญิงลีดองฮี พี่สาว และองครักษ์ ซองคยูยอง พาตัวมา ปรากฎว่าคุยกันไม่ได้เท่าไร องค์ชายเล็กถูกนักฆ่าญี่ปุ่นคุมตัวหนีออกทะเลไป พวกจ้าวกวนเลยต้องแท็กทีมเดินเรือตามล่า
• เดินทางไปหน่อยนึงเกิดเหตุพลิกผัน จ้าวกวนกับองค์หญิงซ้อนแผนจับซองคยูยอง ซึ่งเป็นคนทรยศได้ แต่ก็ขาดแคลนน้ำจืด ทันใดก็มี ไห่หลิงเอ๋อ มนุษย์ทะเลพิสดารขี่ปลาผ่านมา จ้าวกวนกับองค์หญิงขี่ปลาไปตามหาน้ำจืดบนเกาะเล็กๆ ของญี่ปุ่น โดยให้คนอื่นขี่ปลาตามมารอบหลัง
• ปรากฎว่าเกาะนี้เป็นฐานของนักฆ่าญี่ปุ่น จ้าวกวนกับองค์หญิงพลาดไปติดในหลุมน้ำแข็ง เลยพลอดรักกันหนึ่งคืนเพื่อไม่ให้หลับ วันถัดมาฝ่ายปักเหล่าต้ามาช่วยไว้ได้สำเร็จ
• พอเดินทางมาถึงเกาหลี สถานการณ์เปลี่ยน องค์ชายคนโตป่วยตาย องค์ชายรองเลยกลับมามีอำนาจ องค์หญิงเฉลยว่าองค์ชายเล็กเป็นตัวปลอม เพื่อซ้อนแผนให้คนทรยศ จ้าวกวนเลยโกรธเดินทางกลับเมืองจีน จบความสัมพันธ์กับองค์หญิงไว้แค่นี้
• จ้าวกวนจบ side quest เดินทางต่อมายังปักกิ่ง พบว่ามือดาบโค้งเป็นทหารของวังหลวง เลยซ้อนแผนครากุมมาทรมาน เพื่อหาว่าใครเป็นคนฆ่าล้างสำนักร้อยบุปผากันแน่
• มือดาบโค้งบอกว่าฝ่ายของเจ้ากวนมีไส้ศึก แต่โดนลอบฆ่าปิดปาก จ้าวกวนกับชิงจู๋ เลยปลอมตัวเป็นมือดาบเข้าวัง เสี่ยงอันตรายไปหาข้อมูล
• จ้าวกวนกับชิงจู๋ในคราบมือดาบ ไปนั่งประชุมกับฝ่ายทหารของวัง ลามะทิเบต และชมรมอสูรที่ร่วมมือกัน วางแผนใส่ร้ายหลิงเฮ่าเทียนว่าฆ่าเจ้าสำนักเส้าหลิน
• ฝ่ายผู้ร้ายจับได้ว่าจ้าวกวนกับชิงจู๋ปลอมตัวเข้ามา ชิงจู๋ถูกฆ่า ส่วนเจ้ากวนแท็กทีมกับ ชิงเส้าไต้ซือ หัวหน้าตึกปราบมังกรของเส้าหลินที่เข้าวังมาฆ่า "ชิงเสี่ยน" ศิษย์ทรยศ (ซึ่งแท้จริงแล้วคือ หงไท่ผิง ผบ. ค่ายตะวันออก) หนีรอดมาได้
• ชิงเจ้าไต้ซือระบุว่าตัวเองคือ "พ่อ" ของจ้าวกวน (ซึ่งนับเป็นพ่อคนที่สาม) ซึ่งเล่าว่าพี่ชายฝาแฝดของหลิงเฮ่าเทียนไม่ใช่ลูกของแพทย์ผู้กล้าหลิงเซียว แต่เป็นลูกของเจ้านิกายอัคคีฝ่ายอธรรม ต้วนตู๋เสิ้ง (คาดว่าอยู่ในภาคแรก) และขอให้จ้าวกวนคุ้มครองหลิงเฮ่าเทียน

ภาคแปด: สองพระเอกรวมตัว

ภาคแปดจุดหนึ่ง: ชีวิตรันทดของหลิงเฮ่าเทียน

• ตัดมาที่หลิงเฮ่าเทียน เดินทางลงจากเขาเส้าหลิน ปรากฎว่าโดนหลวงจีนเส้าหลินไล่ล่า เพราะหาว่าฆ่าเจ้าอาวาส (ที่เพิ่งแยกทางกันไป) หลิงเฮ่าเทียนถูกชมรมอสูรและลามะทิเบตร่วมไล่ฆ่า เลยหนีไปเรื่อยๆ แต่ฝ่ายสำนักร้อยบุปผามาช่วยเอาไว้ได้
• ระหว่างการเดินทาง ฝ่ายหัวหน้าของฝ่ายอธรรมมาดักเอาไว้ สาวๆ สำนักร้อยบุปผาสู้ไม่ได้ เลยพาหลิงเฮ่าเทียนขึ้นหลังม้าหนี หลิงเฮ่าเทียนสะบักสะบอมหนีได้ลำพัง ป่วยสุดๆ ก็มาเจอกับสือถิง มิตรเก่า คุณชายแห่งสำนักมังกรฟ้า มาช่วยพากลับสำนัก
• เจ้าสำนักมังกรฟ้า พ่อของสือถิง ต้องการให้สือถิงหลอกเอาคัมภีร์ของเจ้าแห่งลมมาจากหลิงเฮ่าเทียน สือถิงสำนึกผิดเลยพาหลิงเฮ่าเทียนหนีไปยังหุบเขาซวีคง ซึ่งมีข่าวว่าพี่ชายสองคนของหลิงเฮ่าเทียนรับมือศัตรูอยู่
• ระหว่างทาง สือถิงพลาดท่าโดนพิษของหญิงม่ายดำ เจ้าแมงมุมแห่งฝ่ายอสูรฆ่าตาย หลิงเฮ่าเทียนฆ่าหญิงม่ายดำกลับได้ ฝ่ายลามะ+ชมรมอสูร+ร้อยบุปผา ตามมาทัน หลิงเฮ่าเทียนเลยโดนใส่ร้ายว่าฆ่าเพื่อน ระหว่างต่อสู้กันหลิงเฮ่าเทียนพลาดตกลงมาในถ้ำ (อีกแล้ว)
• ในถ้ำ หลิงเฮ่าเทียนเจอกับ ซิวหลออ๋อง สตรีเจ้าแห่งนิกายอสูร ซิวหลออ๋องล่อลวงให้หลิงเฮ่าเทียนเชื่อฟัง แต่หลิงเฮ่าเทียนไม่สนใจ เลือกกระโดดจากผาลงมาตายเบื้องล่าง
• หลิงเฮ่าเทียนไม่ตาย ได้รับความช่วยเหลือจาก ซันเอ๋อ สาวหมาป่าที่เคยโผล่มาในเล่มแรก ซันเอ๋อพาหลิงเฮ่าเทียนไปเจอกับหลิงปี่อี้ พี่ชายคนโตที่โดนแทงและนอนใกล้ตายเต็มทนอยู่บริเวณนั้น (หุบเขาซวีคง) หลิงเฮ่าเทียนช่วยพี่ไม่ได้ ตายเสียก่อน เลยพาศพกลับภูพยัคฆ์
• กลับถึงภูพยัคฆ์ พี่รอง หลิงซวงเฟย กล่าวหาว่าหลิงเฮ่าเทียนเป็นคนฆ่าหลิงปี่อี้ โดยพ่อแม่ก็เชื่อเช่นนั้น ส่วนเจิ้งเป่าอันไม่เชื่อ และขอให้หลิงเฮ่าเทียนหนีไป และหาตัวฆาตรกรให้ได้
• หลิงเฮ่าเทียนกลับไปหาเบาะแสที่หุบเขาซวีคงแต่ไม่เจออะไร ระหว่างที่พักอยู่ ณ กระท่อมนายพราน ฝ่ายศัตรูก็โผล่มาล้อมจับหลิงเฮ่าเทียนอีกครั้ง ทันใดนั้น จ้าวกวนก็โผล่มา (สองพระเอกได้เจอกันเสียที หลังจากเคยเจอกันครั้งเดียวตอนเด็ก)

ภาคแปดจุดสอง: จ้าวกวนสืบข่าว

• ตัดกลับมาที่จ้าวกวน (ช่วงนี้จะย้อนอดีตหมด) จากที่แยกกับชิงเส้าไต้ซือ ก็กลับมาที่สำนักร้อยบุปผา แจ้งข่าวชิงจู๋ตาย และให้สาวๆ ไปคุ้มครองหลิงเฮ่าเทียนล่วงหน้าก่อน
• ขณะที่จ้าวกวนจะออกเดินทาง กิ๊กเก่าจากเล่มสองคือ หลี่ฮั่วเหมย ก็ตามมาหา พร้อมด้วยผู้อาวุโสจากพรรคเขียว มาขอให้จ้าวกวนขึ้นเป็นหัวหน้าพรรคคนต่อไป แต่จ้าวกวนไม่รับ
• จ้าวกวนได้รู้อดีตของ คนเสเพลเฉิงต๋า พ่อคนแรกของตัวเองว่ามีความสัมพันธ์กับพรรคเขียวอย่างไร นอกจากนี้จ้าวกวนยังได้ข่าวว่า หัวหน้าพรรคมังกร หวินหลงอิง พ่อคนที่สองถูกลอบทำร้าย เลยรีบเดินทางไปพรรคมังกรเพื่อสืบข่าว
• จ้าวกวนตัดสินใจไปช่วยหลิงเฮ่าเทียนก่อน จากนั้นจ้าวกวนพบกับสาวๆ สำนักร้อยบุปผาที่แพ้ฝ่ายอสูรมา และพลัดหลงกับหลิงเฮ่าเทียน (เหตุการณ์ตอนนี้หลิงเฮ่าเทียนไปอยู่กับสือถิงนั่นเอง) เจ้ากวนพยายามตามหาหลิงเฮ่าเทียนแต่ไม่เจอ เลยไปหาเบาะแสที่หุบเขาซวีคง ซึ่งเจอกับหลิงซวงเฟย พี่สองของตระกูลหลิง กำลังถูกนักพรตหญิงใส่ไฟอยู่ หลังจากหลิงซวงเฟยลงมือฆ่าหลิงปี่อี้
• จ้าวกวนพบกับซันเอ๋อ สาวหมาป่า และได้ข่าวว่าหลิงปี่อี้เสียชีวิต เลยสั่งให้สำนักร้อยบุปผาคุ้มครองหลิงเฮ่าเทียนที่เดินทางพาศพกลับภูพยัคฆ์
• ตัวจ้าวกวนเดินทางไปวังมังกรเพื่อสืบข่าวหลิงซวงเฟย จ้าวกวนพบว่า หวินหลงอิง หัวหน้าพรรคตายแล้ว และไม่ได้รับการต้อนรับจากพรรคมังกร จ้าวกวนจึงแอบอยู่หุบเขาหลังพรรค และได้ยินการสนทนาระหว่างเจิ้งเป่าอัน กับหลิงซวงเฟย ซึ่งบอกว่าหลิงเฮ่าเทียนคือฆาตกร
• จ้าวกวนลอบเข้าหาเจิ้งเป่าอัน ซึ่งเชื่อว่าหลิงเฮ่าเทียนไม่ใช่ฆาตกร และขอให้จ้าวกวนพาหลิงเฮ่าเทียนออกจากจงหยวน ส่วนเจิ้งเป่าอันจะคอยหาเบาะแสให้เอง จ้าวกวนเลยเดินทางหาหลิงเฮ่าเทียน และมาเจอที่กระท่อมตอนกำลังโดนล้อมพอดี

ภาคแปดจุดสาม: สองพระเอกพบหน้า

• ตัดกลับมาที่เหตุการณ์ปัจจุบัน จ้าวกวนแท็กทีมกับหลิงเฮ่าเทียน เอาตัวรอดจากฝ่ายอสูรที่มาล้อมได้ ระหว่างการต่อสู้ จ้าวกวนพบกับองครักษ์ที่มาช่วยฝ่ายอสูร ซึ่งน่าจะเป็นไส้ศึกของสำนักร้อยบุปผาปลอมตัวมา
• ทั้งสองคนเจอค่ายพรรคฝ่ายธรรมะล้อม เพราะเข้าใจผิดว่าหลิงเฮ่าเทียนฆ่าคนมากมาย กงเชียงฝานแห่งสำนักหัวซานยอมเป็นตัวประกัน ช่วยทั้งสองรอดมาได้
• จ้าวกวนชวนหลิงเฮ่าเทียนเดินทางขึ้นเหนือไปอยู่ในเขตของมองโกล และตัดสินใจรับจ็อบเป็นคนฝึกม้าให้กับพ่อค้าแถวนั้น จบเล่มสี่

ความเห็น

วิธีการเดินเรื่องของเจิ้งฟงจะตัดสลับไปมา ย้อนอดีตให้น่าสับสนพอสมควร ชีวิตของหลิงเฮ่าเทียนรันทดมากไปหน่อย ส่วนจ้าวกวนไม่รู้จะไปเกาหลีทำไมให้ยาว (อาจมีประโยชน์ในตอนหลัง) แต่เล่ม 4 นี้รู้สึกว่าเจิ้งฟงเดินเรื่องหลุดๆ มั่วๆ ไปหน่อย แถมหลิงเฮ่าเทียนมี backstory ของฝั่งตระกูลเยอะ ตัวละครในเรื่องรู้จักกันเองโดยผู้อ่านไม่รู้ว่ามันไปรู้จักกันตอนไหน (อาจเพราะเราอ่านภาคสองกันก่อน)

เรื่องความรัก ฝ่ายของหลิงเฮ่าเทียนน่าจะลงเอยกับเจิ้งเป่าอันแน่แล้ว ส่วนฝ่ายจ้าวกวนยังเดาไม่ออกว่าใครเป็นนางเอก

เจิ้งฟงพยายามสร้างพระเอกคู่แบบมังกรคู่ แต่บุคลิกของจ้าวกวนกับหลิงเฮ่าเทียนไม่ค่อยโดดเด่นนัก และคล้ายกันมากเกินไป จ้าวกวนยังดีที่พยายามให้มีบุคลิกเจ้าชู้กรุ้งกริ่ง (แต่ยังไม่ค่อย convincing) ส่วนหลิงเฮ่าเทียนแย่กว่ามาก คือบุคคลิกสับสนไม่คงตัวว่าจะเป็นผู้กล้า หนุ่มติสต์ หรือหนุ่มชิวกันแน่ (ช่วงแรกเป็นหนุ่มชิวไม่สนใจโลก, ตอนหลังเป็นผู้กล้าฝึกวิชา, ต่อมาเริ่มติสต์แตก)