ถึงแม้ว่าฉบับการ์ตูนจะออกทะเลไปจนกู่ไม่กลับ (at world's end) ฉบับนิยายบ้านเราจะไม่ complete แต่ฉบับหนังโรงนี่เป็นปรากฎการณ์ที่น่าจดจำอย่างยิ่ง (ส่วนฉบับทีวีซีรีย์นี้ไม่ได้ดู)
จะสิบปีแล้ว จำอะไรได้บ้าง
- การ cast ตัวละคร+costume ทำให้เจิ้งอี้เจี้ยนกับกัวฟู่เฉิงเหมือนเนี่ยฟงกับปู้จิ้งอวิ๋นสุดๆ
- เป็นหนึ่งในหนังจีนที่แปลชื่อท่าได้คลาสสิคมาก อันนี้ต้องยกความดีให้ชื่อท่าต้นฉบับด้วย เพลงเตะวายุกระซิบกับผ่ามือเมฆาล่องลอย ถือว่าเป็นสุดยอด combo อันหนึ่งในโลกของหนังจีน กระบี่เลิศพบจบแดนก็เท่ไม่หยอก
- จับความเอาช่วงที่สนุกที่สุดของฟงอวิ๋นมาทำหนัง (arc ของสงป้า) และดัดแปลงเป็นบทหนังได้ดี คือมีเปลี่ยนบ้าง แต่ไม่เสียอรรถรสของต้นฉบับไป ผมว่าฉบับการ์ตูนมันก็ควรจะจบแค่นี้ล่ะ
- plot หลักของเรื่องคือการกลับมาโค่นล้มสงป้า โดยเนี่ยฟงและปู้จิ้งอวิ๋น ซึ่งในเรื่องก็ build มาตั้งแต่แรกผ่านคำทำนายว่า พลังที่เข้มแข็งที่สุดคือการผสานกันของเมฆและลม ซึ่งสุดท้ายก็ได้ใช้พลังที่ว่านี้เอาชนะสงป้าจริงๆ (ฉบับการ์ตูนก็ build มาแบบนี้ แต่ภายหลังเราจะเจอพลังที่แข็งแกร่งกว่าอีกมากมาย อัดก้อน บรรจุแพกเกจกินง่ายใช้สะดวกอีกตะหาก)
- แต่นอกเหนือไปจากนั้น มันยังมี sub plot เรื่องความขัดแย้งของฟงกับอวิ๋นอยู่ โดยใช้เรื่องความรัก (และความตาย) เป็นจุดเปลี่ยน
- กิเลนไฟ - สุดยอดของ visual effect เวลานั้นแล้ว
- ซูฉีออกมาทำไมก็ไม่รู้ ดูตัวประกอบโคตรๆ
- เสียดายไม่มีอู๋หมิง (เพื่อนผมบอกว่าไม่มีน่ะดีแล้ว)
- dialog ในเรื่องก็คมๆ หลายอัน ลืมไปหมดแต่เพื่อนอีกหลายคนยังจำได้ แม้เวลาผ่านไปสิบปี
เดี๋ยวไปหา ๆ มาดูอีกรอบดีกว่า ;)
ReplyDeleteตอนผมดูผมชอบประโยคนี้ในหนังมากเลยครับ
ReplyDelete"มัจฉาเวียนว่ายอยู่กลางสระ พานพบเมฆาวาตะเป็นมังกร"
จำแบบเป๊ะๆไม่ได้ แต่รู้สึกว่ามันเป็นประโยคที่กระทัดรัด สอดคล้อง และให้ความหมายที่ชัดเจนดี