เมื่อคืนเขียนได้แค่ครึ่งเดียว เลยรู้สึกว่าจริงๆ แล้วเล่ม 19 ก็เนื้อหาเยอะเหมือนกัน เพื่อความสมบูรณ์เลยต้องมาเขียนต่อ คราวนี้มาดูตัวละคนทีละคนดีกว่า
จี้เชียนเชียน ได้รับผลพลอยได้จากเสียงของกระบี่ผีเสื้อล้อบุปผาที่รักษาเอี้ยนเฟยให้เทพหยางกลับมาเป็นเหมือนเดิมด้วย ตอนนี้มีลักษณะคล้ายกับการตื่นจากการนอน 100 วัน คุยกันได้น้ำไหลไฟดับ
เกาเอี่ยน แทบไม่มีบท นับว่าเป็นตัวละครที่บทน้อยที่สุดในเล่ม
อิ่นชิงหยา ยังคงอยู่กับเนี่ยเทียนหวน แต่ไม่รู้โชคดีหรือร้ายที่อยู่ๆ เนี่ยเทียนหวนนึกได้ว่าอาจจะตายเลยส่งอิ่นชิงหยาไปอยู่ที่เมืองเปียนฮวน ตราบใดที่อิ่นชิงหยายังอยู่ที่นั่นพรรคสองทะเลสาบจะไม่ตีเมืองโซ่วหยาง และยังอนุญาตให้แต่งกับใครก็ได้ที่ชอบ เกาเอี่ยนมีลุ้น ลางมาค่อนข้างชัดเจน เนี่ยเทียนหวนตายแน่ๆ เพราะดันไปฆ่าเจียงไห่หลิว และยังเป็นคู่แค้นของตู้เฟิ่งซัน ชะตากำหนดให้ตาย หลังจากนั้นทุกคนก็ร่วมมือกันกำจัดหวนเสียนอีกที
หลิวอวี้ กำลังอยู่ในช่วงขาขึ้น ยึดฐานลับของทัพเทพศาสดาที่ป้อมฮู่ตู๋ได้พร้อมเสบียงและอาวุธ แถมยังได้จูบเจียงเหวินชิงอย่างดูดดื่ม มีแปลกๆ ตรงที่ดันชอบตอนแต่งตัวเป็นผู้ชายนี่ซิ น่ากลัวพิลึก
ทัวปากุย ช่วงขาขึ้นเหมือนกัน แต่อาจจะดีกว่าหน่อย เนื่องจากแอบเดินทางไปดักเฮ่อเหลียนป๋อป๋อจนชนะขาดลอย แถมยังฆ่าเปอร์มาฮาซือเรียบร้อย ที่ดีที่สุดคงเป็นการได้ร่วมหอลงโรงกับฉู่อู๋เสียซะที นับว่าเป็นคนแรกที่ประสบความสำเร็จในเรื่องนี้ แซงหน้าตัวเอกทุกตัว แต่ดูท่าจะจบไม่สวย เพราะเริ่มขอยาเม็ดสงบจิตใจมากินบ้างแล้ว
หวนเสียน ตัดสินใจบุกอิ่นจงคังกับหยางหยวนฉีแล้ว เฉียวจุ้งยังยุให้หักหลังเนี่ยเทียนหวนไปพร้อมๆ กันด้วย
เฉียวจุ้ง มีชื่อจริงว่า เหลียนสืออิ้ง เป็นหัวหน้าสำนักมารทางใต้ อยู่ระดับเดียวกับม่ออี้หมิง
หลี่สูจวง ก็เป็นพวกสำนักมารเหมือนกัน
สั้งหวี่เถียน เริ่มทำตัวเป็นคุณชายมากรัก พอได้คัมภีร์ก็ขอปลีกวิเวกไปอ่านหน่อย ได้เรื่องยังไงจะกลับมาช่วยเอี้ยนเฟยอีกที
เงาปีศาจ มาเร็วไปเร็ว ยังไม่ทันได้พูดซักคำ เพราะหูหนวก เป็นใบ้ อุตส่าห์เป็นผู้คุ้มกฎสำนักมารทั้งที
จากการคาดการณ์ของเอี้ยนเฟยและสั้งหวี่เถียน ซุนเอินน่าจะฝึกถึงขั้นเทพหยางแล้วเหมือนกัน โอกาสที่จะชนะมีไม่มาก ได้แต่ฝากความหวังไว้กับสิ่งที่เอี้ยนเฟยได้เห็นระหว่างที่ตาย อย่างน้อยตอนนี้เทพหยางก็หลอมรวมธาตุหยินและธาตุหยางในร่างเข้าด้วยกันหมดแล้ว หลอมแล้วจะได้อะไรบ้างต้องรอลุ้นตอนที่หายจากอาการบอบช้ำ
เอ่อ... "ในมือ" ของผมนี้ยังอ่านไม่จบเลยครับ
ReplyDeleteคุณสุกรีอ่านจบก่อนเสียแล้ว อย่างนี้เรียกกระบวนท่า "ใช้ออกทีหลังแต่บรรลุถึงก่อน" หรือป่าวครับ :P
ทัวปากุย ที่ว่าแซงหน้าตัวเอกทุกตัว ผมว่าต้อง ทัวปาฮั่น ครับ เพราะเล่มนี้แอบมีบอกไว้ด้วยว่า ทัวปาฮั่นได้ร่วมเวลาหฤหรรษ์กับว่านฉีหมิงเหยา ไปก่อนแล้ว.. อืมม์ น่าอิจฉาจริง..
ReplyDeleteใช่แล้วๆ ผมก็ว่ามีอะไรติดๆ อยู่ ที่แท้ก็ทัวปาฮั่นหฤหรรษ์กับว่านฉีหมิงเหยานี่เอง
ReplyDeleteอีก 3 เล่นที่เหลือก่อนจบ ผมเดาว่ามัน จะตัดตอน อย่างมาก ๆ โดยเฉพาะ ในฉากสงครามนะครับ เพราะเนื้อที่มีแค่ 3 เล่ม แต่ ตอนนี้ หลิวอวี้ ยังไม่ได้ รบชนะ ทัพเทพศาสดาเลยครับ แถม หวนเสียน ยังไม่ได้ บุกเข้านครเจี้ยนคัง เลย
ReplyDeleteแล้วก็ สุหม่าเต้าจื้อ ก็ ยังไม่ตาย
ผมว่า หวนเสียนมันต้องเป็น ฮ่องเต้ก่อน
แล้ว ต่อมาก็ หลิวอวี้ ตั้ง สุหม่าหยวนเสียน เป็น ฮ่องเต้
ซํก แป๊บ อาจจะ 3 ปี แล้วตัวเองค่อยเป็น ต่อ
จะได้ นุ่นนวล สุด
ส่วนทัวปากุย ยังไม่ทันรบกับ มู่หยงฉุยเลย
มู่หยงดันแก่ตายก่อน แต่ในเรื่องผมก็ไม่รู้ว่าจะเหมือนกันป่าวกับ ประวัติศาสตร์ เพราะมู่หยงฉุยในเรื่องดูท่าทางไม่แก่มากเท่าไหร่
บท ทัวปากุย ดูท่าจะน้อยลงเรื่อย ๆ
และไม่รู้จะหาข้อสรุปเรื่องฉูอู่เสีย ยังไง
รออ่านกันต่อไปครับ
จริง ๆ ฉากจบในใจผม มีอยู่แล้วในระดับนึงแต่ไม่รู้จะ
เหมือน หวงอี้ป่าวครับ
คุณ vinn อาจจะเข้าใจผิดบางอย่าง ปี403 หวนเสียนบุกเจี้ยนคัง สังหาร2พ่อลูก สุหม่าเต้าจื่อ กับสุมาหยวนเสียนครับ แล้วตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ได้1ปี
ReplyDeleteพอปี404 หลิวอี้จึงนำกำลังฆ่าหวนเสียนแล้วตั้งฮ่องเต้ก่อนหน้าหวนเสียน Sima Dezong หลานสุมาเต้าจื่อครับ
พอปี419 หลิวอี้ปลดคนนี้แล้วให้น้องชาย Sima Dewanเป็นฮ่องเต้แทน พอปี420 หลิวอี้จึงเป็นฮ่องเต้แทน จบราชวงศ์จิ้น เริ่มราชวงศ์ซ่ง ครองราชย์2ปี หลิวอี้ก็ตาย
ครับ ขอบคุณครับ ข้อมูลแน่ปึกมากครับ ผมอาจจะรับฟังมาผิดครับ
ReplyDeleteกำลังอ่านเล่ม 20 ครับ มันมากครับ เอาปกหลังมาให้อ่านก่อนนะครับ ผมอ่านไป ร้อยกว่าหน้าแล้วครับ
ReplyDelete"จอมคนแผ่นดินเดือดเล่มนี้เป็นเล่ม 20 แล้ว
ยิ่งใกล้จบเนื้อเรื่องยิ่งขมวดเข็มงเกลียว
ตัวละครสำคญที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุคหลายคน
ต่างทยอยจบบทบาทของตัวเองลงไป
ส่วนเอี้ยเฟยกับซุนเอินพบกันที่เกาะองโจว
วิชาฝีมือของทั้งสองบรรลุถึงขั้นสุดยอด
เทียบเท่ากับพลังของสามหยกประดับรวมเป็นหนึ่ง
ระหว่างคนทั้งสองผู้ใดแพ้ผู้ใดชนะ
ไม่เพียงเป็นเกรียติยศส่วนบุคคล
ทั้งยังส่งผลถึงสถานการณ์โดยรวมของแผ่นดิน
เป็นเครื่องชี้ชะตาของยุคสมัยอันวุ่นวาย
ในที่สุดเอี้ยเฟยนึกหาวิธีที่จะยุติศึกได้แล้ว"
เล่มนี้อ่านแล้วมีได้เสียครับ หุหุ อยากอ่านเล่ม 21 จัง
แย่จัง ฝนดันตกหนัก ผมแวะซื้อร้านประจำไม่ไหว ต้องรอถึงเช้า
ReplyDeleteขอบคุณสำหรับปกหลังครับ อ่านแล้วกิเลสไหลเวียนหนึ่งรอบ
ขอบคุณที่เอาด้านหลังมาบอกกัน
ReplyDeletehttp://en.wikipedia.org/wiki/Emperor_Wu_of_Liu_Song
เว็บวิกีพีเดีย เกี่ยวกับหลิวอวี้ และประวัติศาสตร์จีน ค่อนข้างละเอียดเลยครับ
http://www.manager.co.th/China/ViewBrowse.aspx?BrowseNewsID=6522&Page=1
นี่ก็อีกอันคร่าวๆ เป็นภาษาไทย จอมคนฯ คาบเกี่ยว3ยุคครับ คือ จิ้นตะวันออก ยุค16แคว้น5ชนเผ่า ราชวงศ์เหนือใต้
อ่านแล้วสนุกมาก อ่านแล้วต้องเสิชชื่อไปเรื่อยๆ อย่างWang Zhen'e ผมไม่แน่ใจหมายถึงหวังติ้งเอ้อป่าว แต่ในเว็บบอกว่าเป็นหลานหวังเมิ่ง แล้วThe Battle of Fei River ก็เป็นประวัติที่ยิ่งใหญ่มาก เรื่องเนินชันเหอก็มีBattle of Canhe Slope ต่อไปก็ทัวปากุย
http://en.wikipedia.org/wiki/Tuoba_Gui
ลองไปดูๆกันนะคับ
ขอบคุณ คุณเอ็กซ์ สำหรับ link นะครับแต่อ่านแล้วไม่คุ้นเคยอย่างแรงครับ น่าจะมีฉบับภาษาไทย ไทยครับ ชื่อก็อ่านยากเสียนี่กระไร
ReplyDeleteยังไง จะรออ่าน สรุป ของคุณsugreeนะครับ
เล่ม 20 นี่ได้เสีย ไปหลายคู่หลาย คนจริง ๆ ครับ อิอิ